Demokratyczne państwo winno bronić swoich obywateli przed niekorzystnymi dla nich działaniami rynku – pisze prezes Fundacji Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego. Z zainteresowaniem zapoznałem się z uwagami p. Anny Streżyńskiej do cięcia stawek interchange opublikowanymi w „Rzeczpospolitej" (20 maja br.). Cieszę się, że była szefowa Urzędu Komunikacji Elektronicznej zauważa, że stawki opłaty interchange fee w Polsce należą do najwyższych w Europie. Jednak nie mogę się zgodzić z poddawaniem w wątpliwość zasadności regulacyjnej interwencji w rynek w przypadku ustalenia ich maksymalnej wysokości. Duopolistyczne praktyki Obniżenie opłaty interchange jest kluczowym warunkiem dynamicznego i zrównoważonego rozwoju rynku płatności bezgotówkowych w Polsce. Na prawidłowość tę wskazują zarówno badania Narodowego Banku Polskiego, Fundacji Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego, Uniwersytetu Warszawskiego, jak również praktyka innych krajów, w tym Stanów Zjednoczonych oraz Australii. Doprowadzenie do obniżenia opłaty interchange... Dostęp do treści jest płatny. Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną. Ponad milion tekstów w jednym miejscu. Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej" ZamówUnikalna oferta
Fundacja Polska Bezgotówkowa została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego, co oznacza formalne rozpoczęcie działalności. Głównym zadaniem nowego podmiotu będzie realizacja Programu Wsparcia Obrotu Bezgotówkowego, przygotowanego przez sektor finansowy przy współpracy z Ministerstwem Rozwoju. System płatniczy Obrót bezgotówkowy Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2021) Raport z badania pt.: „Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego”, przygotowany przez prof. Dominikę Maison (Uniwersytet Warszawski) na zlecenie Departamentu Systemu Płatniczego NBP, przedstawia zbadane w 2021 r. opinie Polaków i ich zachowania finansowe w obszarze płatności bezgotówkowych, postawy wobec banków i pieniędzy oraz analizę tych zachowań w zależności od różnych czynników psychologicznych i cech demograficznych wraz z analizą porównawczą z danymi z poprzednich podobnych badań, jakie miały miejsce w 2009, 2013 i 2016 roku. W raporcie zaprezentowano aktualne na moment badania wartości: wskaźnika mierzącego intensywność korzystania z obrotu bezgotówkowego poprzez pomiar natężenia prowadzenia operacji w różnych obszarach związanych z obrotem bezgotówkowym (Wskaźnik Korzystania z Obrotu Bezgotówkowego - IKOB) oraz wskaźnika mierzącego subiektywne nastawienie Polaków do obrotu bezgotówkowego (Wskaźnik Zaufania do Obrotu Bezgotówkowego - IZOB), dokonano również porównania tych wskaźników wobec wyliczeń bazowych z 2009 r. i wyliczeń z 2013 r. oraz 2016 r. Raport zawiera także wyniki nowo badanego obszaru dotyczącego płatności w czasie pandemii oraz postrzegania przez respondentów możliwości pozyskiwania gotówki, dostępu do niej i jej percepcji. Plik do pobrania: Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2021) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2020) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP ze stycznia 2020 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (10) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (11) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (13) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonywanych kartami, (14) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (15) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (16) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (17) udział pieniądza gotówkowego w PKB oraz (18) udział gotówki w płatnościach. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2020) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2019) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP ze stycznia 2021 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (10) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (11) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (13) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonywanych kartami, (14) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (15) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (16) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (17) udział pieniądza gotówkowego w PKB, (18) Udział gotówki w płatnościach. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2019) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2018) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP ze stycznia 2020 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (10) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (11) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (13) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (14) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (15) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (16) udział pieniądza gotówkowego w PKB. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2018) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2017) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2018 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (10) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (11) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (13) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonywanych kartami, (14) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (15) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (16) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (17) udział pieniądza gotówkowego w PKB, (18) udział gotówki w płatnościach. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2017) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2016) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2017 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (10) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (11) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (13) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (14) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (15) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (16) udział pieniądza gotówkowego w PKB, (17) udział gotówki w płatnościach. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2016) (PDF) Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2016) Raport z badania pt.: „Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego” przygotowany w lutym 2017 r. przez dr hab. Dominikę Maison, Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, na zlecenie Departamentu Systemu Płatniczego NBP, przedstawia opinie Polaków i ich zachowania finansowe w obszarze płatności bezgotówkowych, postawy wobec banków i pieniędzy oraz analizę tych zachowań w zależności od różnych czynników psychologicznych i cech demograficznych w 2016 r. wraz z analizą porównawczą z danymi z 2009 i 2013 roku. W raporcie zaprezentowano aktualną wartość wskaźnika mierzącego intensywność korzystania z obrotu bezgotówkowego poprzez pomiar natężenia prowadzenia operacji w różnych obszarach związanych z obrotem bezgotówkowym (Wskaźnik Korzystania z Obrotu Bezgotówkowego - IKOB) oraz wskaźnika mierzącego subiektywne nastawienie Polaków do obrotu bezgotówkowego (Wskaźnik Zaufania do Obrotu Bezgotówkowego - IZOB). Dokonano także porównania tych wskaźników wobec wyliczeń bazowych z 2009 r. i wyliczeń z 2013 r. Potrzeba kontynuacji wyliczenia wskaźników IKOB i IZOB w 2016 roku wynikała z Programu Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego w Polsce na lata 2014 – 2020, przygotowanego przez Koalicję na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności. Plik do pobrania: Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2016) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2015) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2016 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (4) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (5) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (8) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (9) rozwój rynku płatności zbliżeniowych, (10) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (11) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (12) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (13) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (14) transakcje bezgotówkowe w podziale na instrumenty płatnicze, (15) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (16) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1, (17) Udział pieniądza gotówkowego w PKB. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2015) (PDF) Wybrane wyniki badania Polaków nt. korzystania z usług bankowych i płatności 2016 Poniższa prezentacja przedstawia wybrane wyniki ogólnopolskiego badania Polaków nt. korzystania z usług bankowych i płatności przeprowadzonego w 2016 r. Wśród najważniejszych wyników wymienić można następujące: konto osobiste (ROR) w Polsce ma 79% dorosłych Polaków; połowa Polaków, którzy mają rachunek, nie płaci za niego miesięcznej opłaty, wśród respondentów, którzy mają rachunek bankowy, 85% osób ma kartę debetową, 78% osób, które mają ROR, ma również dostęp do usług bankowości internetowej, wśród osób, które mają dostęp do usług bankowości internetowej, 38% z nich ma również dostęp do usług bankowości mobilnej, gospodarstwa domowe w Polsce ok. 2/3 rachunków za energię płacą bezgotówkowo, przede wszystkim przelewem w serwisie bankowości internetowej, biorąc pod uwagę wszystkie płatności Polaków w sklepach i za usługi, oszacować można, że 63% płatności dokonywana jest gotówką, 33% kartami płatniczymi, a 4% przelewem. Plik do pobrania: Polacy na temat usług bankowych i płatności (2016) (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2014) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2015 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: (1) liczba placówek instytucji oferujących usługi płatnicze, (2) liczba rachunków bankowych na 1 mieszkańca, (3) wskaźnik ubankowienia, (4) liczba bankomatów na 1 mln mieszkańców, (5) liczba terminali POS w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, (6) liczba wydanych kart płatniczych na 1 mieszkańca, (7) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, (8) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą kartą płatniczą, (9) liczba transakcji zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, (10) rozwój rynku płatności zbliżeniowych, (11) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzonych kartami płatniczymi, (12) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonywanych kartami, (13) liczba zrealizowanych poleceń przelewu na jednego mieszkańca, (14) liczba zrealizowanych poleceń zapłaty na jednego mieszkańca, (15) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, (16) relacje pomiędzy poziomem dochodu a transakcjami instrumentami płatniczymi, (17) udział pieniądza gotówkowego w agregacie podaży pieniądza M1. Opracowanie zakończone jest zestawieniem rankingów Polski w najważniejszych wskaźnikach w ostatnich latach oraz podsumowaniem. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2014) (PDF) Prognoza wybranych wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego na lata 2014-2020 Poniższy materiał przedstawia prognozy 37 wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego dla Polski oraz Unii Europejskiej na lata 2014–2020. Wskaźniki dotyczą liczby rachunków bankowych, liczby kart płatniczych, liczby bankomatów i terminali POS, liczby i wartości transakcji bezgotówkowych. Prognozy zostały opracowane na podstawie modeli ekonometrycznych stworzonych z wykorzystaniem danych dostarczonych przez Departament Systemu Płatniczego Narodowego Banku Polskiego oraz pozyskanych z zasobów Europejskiego Banku Centralnego. Opracowanie może być traktowane jako zaktualizowana wersja publikacji pod analogicznym tytułem z 2011 r. Opracowanie zostało przygotowane na zlecenie Narodowego Banku Polskiego, a jego autorami są dr Mariusz Kozakiewicz i dr Marek Kwas ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Plik do pobrania: Prognoza wybranych wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego na lata 2014-2020 (PDF) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2013) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2014 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: 1) liczba placówek oferujących usługi płatnicze, 2) liczba rachunków bankowych, 3) liczba bankomatów, 4) liczba urządzeń akceptujących elektroniczne instrumenty płatnicze, 5) liczba wydanych kart płatniczych, 6) liczba transakcji kartami płatniczymi, 7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą karta płatniczą, 8) liczba transakcji bezgotówkowych zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, 9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzanych kartami płatniczymi, 10) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonanych kartami, 11) liczba zrealizowanych poleceń przelewu i poleceń zapłaty, 12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z wcześniejszych lat pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2013) (PDF) Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych Na rynku detalicznych płatności bezgotówkowych zachodzą obecnie dynamiczne przemiany. Transakcje dokonywane do niedawna w punktach handlowo-usługowych były wyłączną domeną gotówki i kart płatniczych. Obecnie zakres dostępnych dla konsumentów instrumentów płatniczych poszerzył się o kilka dodatkowych pozycji. Ich wspólną cechą jest wykorzystanie możliwości stwarzanych przez rozwój technologii mobilnych. Połączenie instrumentu płatniczego i telefonu komórkowego zaowocowało wykreowaniem nowych schematów płatności bezgotówkowych o zróżnicowanym charakterze. Napływ innowacji zrodził więc potrzebę uporządkowania terminologii i dokonania klasyfikacji systemów obecnych na rynku. Celem poniższych opracowań jest dokonanie systematyzacji zjawisk zachodzących na rynku płatności bezgotówkowych w Polsce i na świecie oraz scharakteryzowanie schematów bezgotówkowych płatności niekartowych. W raportach wykorzystano dane źródłowe zebrane przez Departament Systemu Płatniczego Narodowego Banku Polskiego oraz informacje publikowane przez podmioty aktywne na rynku. Pliki do pobrania: Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych w Polsce (PDF) Niekartowe schematy płatności bezgotówkowych na świecie. Kierunki rozwoju, wybrane przykłady (PDF) Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2013) Raport „Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego 2013” przygotowany w grudniu 2013 r. przez panią dr hab. Dominikę Maison, Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, na zlecenie Departamentu Systemu Płatniczego NBP, przedstawia opinie Polaków i ich zachowania finansowe w obszarze płatności bezgotówkowych, postawy wobec banków i pieniędzy oraz analizę tych zachowań w zależności od różnych czynników psychologicznych i cech demograficznych. W raporcie zaprezentowano aktualną wartość wskaźnika mierzącego intensywność korzystania z obrotu bezgotówkowego poprzez pomiar natężenia prowadzenia operacji w różnych obszarach związanych z obrotem bezgotówkowym (Wskaźnik Korzystania z Obrotu Bezgotówkowego - IKOB) oraz wskaźnika mierzącego subiektywne nastawienie Polaków do obrotu bezgotówkowego (Wskaźnik Zaufania do Obrotu Bezgotówkowego - IZOB). Dokonano także porównania tych wskaźników wobec wyliczeń bazowych z 2009 r. Potrzeba wyliczenia aktualnych wskaźników IKOB i IZOB wynikała z Programu Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego w Polsce na lata 2009 – 2013, przygotowanego przez Koalicję na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności. Wskaźniki zostały uwzględnione w Programie na lata 2014-2020. Pliki do pobrania: Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego 2013 (PDF) Diagnoza stanu rozwoju obrotu bezgotówkowego w Polsce Plik do pobrania: Diagnoza stanu rozwoju obrotu bezgotówkowego w Polsce (pdf, MB) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2012) Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej za 2012 r. (pdf, MB) Zwyczaje płatnicze Polaków Raport „Zwyczaje płatnicze Polaków” przedstawia wyniki pierwszego w Polsce badania zwyczajów płatniczych przeprowadzonego z użyciem dzienniczków płatności. Metoda ta najbardziej precyzyjnie pokazuje, jaki jest rzeczywisty stan korzystania z instrumentów i usług płatniczych. Z badań NBP wynika, że 77% dorosłych Polaków posiada rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy w banku lub SKOK, a 66% kartę płatniczą. Aż 87% wynagrodzeń w Polsce wypłacana jest przelewem na konto osobiste. Badania potwierdzają, że wśród form dokonywania płatności nadal króluje gotówka – to aż 82% wszystkich płatności detalicznych Polaków, w przypadku 16,5% transakcji użyto kart, a w 1,6% przelewu. Warto odnotować, że 25% Polaków posiadających kartę płatniczą w ogóle nimi nie płaci w sklepach, ponieważ płatność gotówką jest dla nich wygodniejsza. Badania pokazują także, że 50% płatności jest dokonywanych w małych sklepach spożywczych, sklepach osiedlowych, kioskach i bazarach, a tylko 18% w supermarketach i hipermarketach spożywczych. Płatności o wartości do 20 zł stanowią 42% wszystkich transakcji ogółem. Średnia wartość płatności detalicznej gotówką to 38 zł, kartą zbliżeniową 25 zł, kartą debetową 89 zł, kartą kredytową 132 zł, a przelewem 164 zł. W przypadku 53% płatności dostępna była możliwość dokonania transakcji kartą, ponieważ były one akceptowane w danych sklepach. W przypadku płatności dokonywanych w małych sklepach spożywczych, osiedlowych, kioskach i bazarach tylko 33% z nich można było regulować kartami. W supermarketach i hipermarketach spożywczych odsetek ten rośnie aż do 87%. Badanie dzienniczkowe jest bardzo dokładną metodą zbierania danych dotyczących zwyczajów płatniczych. Polega ono na szczegółowym rejestrowaniu w dzienniczkach płatności wszystkich wydatków i transakcji dokonywanych przez respondentów w ciągu trzech kolejnych dni. Przeprowadzono je na 1000-osobowej reprezentatywnej próbie dorosłych Polaków. Badanie to znacząco uzupełniło wiedzę o zwyczajach płatniczych Polaków. Dotychczas nieznana była dokładna ilościowa i wartościowa struktura sposobów płatności Polaków, struktura sposobów płatności w poszczególnych miejscach, przeciętne wartości płatności detalicznych dla poszczególnych instrumentów płatniczych, rzeczywista skala akceptacji kart płatniczych w sklepach. Nieznana była także skala płatności pomiędzy osobami fizycznymi i płatności w internecie w relacji do płatności klientów detalicznych w sklepach. Podobne badania zostały dotychczas przeprowadzone przez ekonomistów sześciu banków centralnych na świecie: Oesterreichische Nationalbank, Deutsche Bundesbank, Bank of Canada, Magyar Nemzeti Bank, De Nederlandsche Bank i Reserve Bank of Australia. Plik do pobrania: Zwyczaje płatnicze Polaków (pdf, MB) Porównanie wyników badań dzienniczkowych zwyczajów płatniczych przeprowadzonych na świecie (pdf, MB) Badanie akceptacji gotówki i kart płatniczych wśród polskich przedsiębiorców Badanie akceptacji gotówki i kart płatniczych wśród polskich przedsiębiorców zostało przeprowadzone w II połowie 2012 r. we wspólnym projekcie badawczym: Fundacji Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego, Narodowego Banku Polskiego Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Badanie pozwoliło oszacować koszty akceptacji płatności gotówkowych i kartowych w fizycznych punktach handlowo-usługowych w Polsce. Do oceny wysokości opłaty interchange zastosowano nowatorską metodę testu obojętności akceptanta (zwanego także testem turysty). Wyniki badania pokazują że: Istnieje dysproporcja między kosztami gotówki i kart płatniczych po stronie przedsiębiorców w Polsce. Koszty akceptacji kart płatniczych są znacznie wyższe niż gotówki. Aplikacja testu obojętności akceptanta dowodzi, że stawki opłaty interchange w Polsce powinny być niskie (do ok. 0,2%), a nawet zerowe (w zależności od kwoty transakcji). Elastyczność cenowa przedsiębiorców na wysokość opłaty akceptanta wskazuje, że wprawdzie każda obniżka opłaty interchange przyspieszyłaby rozwój sieci akceptacji, ale dopiero niskie poziomy opłaty interchange mogłyby faktycznie spowodować wysoce dynamiczny rozwój sieci akceptacji kart płatniczych w Polsce. Autorem raportu jest dr Jakub Górka z Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, kierownik projektu badawczego. Plik do pobrania: Badanie akceptacji gotówki i kart płatniczych wśród polskich przedsiębiorców (pdf, 3 MB) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2011) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2012 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników takich jak: 1) liczba placówek oferujących usługi płatnicze w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, 2) liczba rachunków bankowych w przeliczeniu na 1 mieszkańca, 3) liczba bankomatów w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, 4) liczba urządzeń akceptujących elektroniczne instrumenty płatnicze w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, 5) liczba wydanych kart płatniczych w przeliczeniu na 1 mieszkańca, 6) liczba transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, 7) liczba transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą karta płatniczą, 8) liczba transakcji bezgotówkowych zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS, 9) udział transakcji bezgotówkowych w ogólnej liczbie transakcji przeprowadzanych kartami płatniczymi, 10) udział transakcji oszukańczych w wartości wszystkich transakcji dokonanych kartami, 11) liczba zrealizowanych poleceń przelewu i poleceń zapłaty na 1 mieszkańca, 12) liczba transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych, 13) udział liczby i wartości transakcji dokonywanych gotówką i bezgotówkowymi instrumentami płatniczymi. Opracowanie zawiera także wskazanie określonych trendów zaobserwowanych na rynku kart płatniczych oraz wyjaśnienia metodologiczne dotyczące budowania omawianych wskaźników. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z 2010 r. i 2009 r. pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami innych krajów Unii Europejskiej (2011) (pdf, 858 KB) Badanie postaw i zachowań finansowych Polaków powyżej 55 roku życia W raporcie zaprezentowano wyniki badania jakościowego postaw i zachowań finansowych Polaków powyżej 55 roku życia. Celem badania było pogłębienie wiedzy o segmentach osób, wyodrębnionych na podstawie wcześniej przeprowadzonego badania ilościowego, będącej wsparciem działań promujących obrót bezgotówkowy, wśród badanej grupy. W raporcie przedstawiono szczegółowe informacje dotyczące potrzeb, poglądów, warunków życia pokolenia 55+, a także motywów leżących u podłoża określonych zachowań finansowych tych osób, ze szczególnym uwzględnieniem zachowań związanych z obrotem bezgotówkowym oraz barier przed korzystaniem z bezgotówkowych instrumentów płatniczych. W raporcie zaprezentowano także kierunki działań i sposoby komunikacji możliwe do wykorzystania w materiałach promujących usługi finansowe i obrót bezgotówkowy z uwzględnieniem potrzeb poszczególnych segmentów osób. Plik do pobrania: Badanie postaw i zachowań finansowych Polaków powyżej 55 roku życia (pdf, MB) Badanie postaw Polaków powyżej 60 roku życia wobec obrotu bezgotówkowego W raporcie pt. „Badanie postaw Polaków powyżej 60 roku życia wobec obrotu bezgotówkowego” zaprezentowano wyniki badania ilościowego przeprowadzonego w lutym i marcu 2012 r. na grupie osób powyżej 60 roku życia oraz dodatkowej próbie osób pomiędzy 55 a 60 rokiem życia. Raport zawiera dane na temat aktywności w korzystaniu z usług bankowych, instrumentów płatniczych oraz nowoczesnych technologii wśród badanej grupy osób. Opracowanie zawiera ogólną charakterystykę tej grupy oraz informacje dotyczące poziomu wiedzy finansowej, sposobu zarządzania własnymi finansami i zakresu korzystania przez nią z płatności bezgotówkowych. Wyniki badania pokazały, że badana grupa nie jest grupą jednorodną pod względem sposobu postrzegania rynku usług finansowych. Pozwoliło to na wyodrębnienie segmentów osób, charakteryzujących się takim samym nastawieniem do życia, przyszłości, pracy, emerytury, finansów oraz nowoczesnych instrumentów płatniczych. W raporcie przedstawiono charakterystykę każdego segmentu oraz ich szczegółowe porównanie w odniesieniu do badanych zagadnień. Plik do pobrania: Badanie postaw Polaków powyżej 60 roku życia wobec obrotu bezgotówkowego (pdf, 33 MB) Analiza prawna funkcjonowania opłaty surcharge Plik do pobrania: Analiza prawna funkcjonowania opłaty surcharge (od transakcji bezgotówkowych w POSach i od transakcji gotówkowych w bankomatach) na rynku kart płatniczych w Polsce w porównaniu do wybranych krajów Unii Europejskiej (pdf, 547 kB) Program redukcji opłat kartowych w Polsce Program redukcji opłat kartowych w Polsce został przygotowany przez Zespól Roboczy ds. Opłaty Interchange, powołany przez Radę ds. Systemu Płatniczego. Program zaakceptowała większość członków Zespołu reprezentujących wszystkie strony systemów kartowych, a 30 marca 2012 r. został on przyjęty przez Radę ds. Systemu Płatniczego. Jest on propozycją kompromisu o charakterze nieregulacyjnym w zakresie wysokości opłat interchange w Polsce. Głównym celem Programu jest doprowadzenie do sytuacji, w której konsument będzie mógł dokonywać płatności bezgotówkowych przy użyciu karty w jak największej liczbie punktów handlowo-usługowych w Polsce i niezależnie od wysokości kwoty transakcji. Program zakłada stopniowe obniżanie stawek opłat interchange w Polsce do poziomu średniego w Unii Europejskiej, do 2017 r. W szczególności proponuje się, aby poziom opłat interchange został bezwarunkowo obniżony najpóźniej od dnia 1 stycznia 2013 r. do wysokości 1,1% wartości transakcji dla kart debetowych i 1,2% dla kart kredytowych. W następnych latach dalsze obniżki opłat interchange byłyby uzależnione od kształtowania się wybranych wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego. W kwietniu 2012 r. Program został przekazany przez Narodowy Bank Polski do organizacji kartowych działających w Polsce (VISA, MasterCard, American Express, Diners Club), z prośbą o przedstawienie przez nie do 30 maja 2012 r. stanowiska wobec propozycji zawartych w Programie. Plik do pobrania: Program redukcji opłat kartowych w Polsce. Marzec 2012 (pdf, 376 kB) Prognoza wybranych wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego na lata 2011-2016 Poniższy materiał przedstawia prognozy 35 wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego dla Polski oraz Unii Europejskiej na lata 2011–2016. Wskaźniki dotyczą liczby rachunków bankowych, liczby kart płatniczych, liczby bankomatów i terminali POS, liczby i wartości transakcji bezgotówkowych. Prognozy zostały opracowane na podstawie modeli ekonometrycznych stworzonych z wykorzystaniem danych dostarczonych przez Departament Systemu Płatniczego Narodowego Banku Polskiego oraz pozyskanych z zasobów Europejskiego Banku Centralnego i Eurostatu. Opracowanie zostało przygotowane na zlecenie Narodowego Banku Polskiego, a jego autorami są dr Mariusz Kozakiewicz i dr Marek Kwas ze Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Plik do pobrania: Prognoza wybranych wskaźników rozwoju obrotu bezgotówkowego na lata 2011-2016 (pdf, MB) Analiza funkcjonowania opłaty interchange w Polsce Raport zatytułowany „Analiza funkcjonowania opłaty interchange w transakcjach bezgotówkowych na rynku polskim”, opublikowany 30 stycznia 2012 r. dowodzi, że opłaty interchange w Polsce są ponad dwukrotnie wyższe niż średnio w krajach Unii Europejskiej, a ośmiokrotnie wyższe niż na Węgrzech czy w Finlandii. Na przykład w przypadku płatności debetową kartą VISA w Polsce opłata ta wynosi 1,60 proc. wartości transakcji, podczas gdy średnio w UE jest to 0,72 proc. Raport jest pierwszym opracowaniem, które w kompleksowy sposób prezentuje niepublikowane wcześniej dane dotyczące opłat interchange w Polsce na tle UE. Przeanalizowano w nim również funkcjonowanie rynku kart płatniczych w Polsce oraz zzczegółowo omówiono doświadczenia krajów, w których dokonano zmian wysokości tej opłaty: na Węgrzech, w Hiszpanii, w Australii i USA. Plik do pobrania: Analiza funkcjonowania opłaty interchange w transakcjach bezgotówkowych na rynku polskim. Styczeń 2012 (pdf, MB) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami płatniczymi innych krajów UE (2010) Poniższy materiał Departamentu Systemu Płatniczego NBP z grudnia 2011 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych, związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności: poziomem „ubankowienia”, wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych, elementów infrastruktury płatniczej. W opracowaniu zawarto ranking krajów Unii Europejskiej z uwzględnieniem pozycji Polski oraz wielkości średniego wskaźnika w UE, w odniesieniu do wielkości podstawowych wskaźników np.: 1/liczby placówek oferujących usługi płatnicze w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, 2/liczby rachunków bankowych w przeliczeniu na 1 mieszkańca, 3/liczby bankomatów w przeliczeniu na 1 mln mieszkańców, 4/liczby kart płatniczych w przeliczeniu na 1 mieszkańca, 5/liczby transakcji kartami płatniczymi na 1 mieszkańca, 6/liczby transakcji bezgotówkowych dokonywanych pojedynczą karta płatniczą, 7/liczby transakcji bezgotówkowych zrealizowanych w pojedynczym terminalu POS., 8/liczbę transakcji dokonywanych przy użyciu bezgotówkowych instrumentów płatniczych. Opracowanie zawiera także wskazanie określonych trendów zaobserwowanych na rynku kart płatniczych oraz wyjaśnienia metodologiczne dotyczące budowania omawianych wskaźników. Opracowanie to może być traktowane jako rozbudowana i zaktualizowana wersja publikacji z roku 2009 r. pod analogicznym tytułem. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami płatniczymi innych krajów UE (2010) (pdf, MB) Płatności masowe w Polsce Raport przedstawia porównanie najważniejszych wyników dwóch badań, przeprowadzonych na reprezentatywnych próbach społeczeństwa, dotyczących sposobów dokonywania płatności masowych w 2006 i 2009 roku. Płatności masowe to płatności wykonywane cyklicznie, z reguły co miesiąc, za najpopularniejsze usługi dla gospodarstw domowych. Na przestrzeni lat 2006-2009 nastąpił wzrost udziału bezgotówkowych płatności masowych z 17% do ponad 33% w ogólnej liczbie płatności cyklicznych. Najpopularniejszy sposób płatności za rachunki to płatność gotówką na poczcie. Wśród bezgotówkowych sposobów płatności dominuje przelew przez Internet z wykorzystaniem bankowości internetowej. W 2006 r. średnia szacowana liczba płatności masowych w Polsce wynosiła około 920-950 milionów. W 2009 r. przeciętna liczba płatności masowych wynosiła około 1090-1200 milionów. Szacuje się, że w latach 2006-2009 Polacy zaoszczędzili dzięki rozwojowi obrotu bezgotówkowego w płatnościach masowych około 400-800 milionów złotych, przy przyjętych założeniach. W perspektywie do 2020 r. oszczędności mogą nawet wynosić około 14-15 miliardów złotych. Plik do pobrania: Płatności masowe w Polsce - wyniki ogólnopolskiego badania reprezentatywnego przeprowadzonego w 2009 r. i ich porównanie z wynikami analogicznego badania przeprowadzonego w 2006 r. (pdf, 525 kB) Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami płatniczymi innych krajów UE (2009) Materiał Departamentu Systemu Płatniczego z grudnia 2010 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych w przeliczeniu na liczbę mieszkańców w Polsce i krajach Unii Europejskiej za 2009 r., związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności, poziomem „ubankowienia” (mierzonego liczbą rachunków bankowych) oraz wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych (kart płatniczych, poleceń przelewu, poleceń zapłaty) i elementów infrastruktury płatniczej (bankomatów, terminali POS). Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami płatniczymi innych krajów Unii Europejskiej za 2009 r. (pdf, 698 kB) Analiza barier dotyczących korzystania z obrotu bezgotówkowego oraz wskazanie działań ograniczających te bariery W raporcie pt. „Analiza barier dotyczących korzystania z obrotu bezgotówkowego oraz wskazanie działań ograniczających te bariery” przedstawiono wyniki pogłębionego badania jakościowego przeprowadzonego na określonej grupie społecznej. W raporcie tym zaprezentowano rzeczywiste bariery nieposiadania rachunków bankowych lub - w przypadku ich posiadania - niekorzystania z nich aktywnie, przedstawiono przyczyny tych barier - czy wynikają one z poglądów i postaw psychologicznych, czy z obiektywnych przesłanek, oraz co skłoniłoby daną grupę osób do zmiany swoich zachowań w zakresie korzystania z obrotu bezgotówkowego, tj. jakie argumenty mogłyby usunąć istniejące bariery. Potrzeba zidentyfikowania wskazanych wyżej barier i uzyskania odpowiedzi na postawione pytania pojawiła się po otrzymaniu wyników badania ilościowego przeprowadzonego w 2009 r., badania postaw Polaków wobec obrotu bezgotówkowego, które wykazało, że znaczna część społeczeństwa polskiego nie posiada konta bankowego lub posiadając konto nie korzysta z możliwości jakie posiadanie konta stwarza. Plik do pobrania: Analiza barier dotyczących korzystania z obrotu bezgotówkowego oraz wskazanie działań ograniczających te bariery (pdf, 764 kB) Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2009) Raport „Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego” przygotowany w marcu 2010 r. przez panią dr hab. Dominikę Maison, Profesor Uniwersytetu Warszawskiego, na zlecenie Departamentu Systemu Płatniczego NBP, przedstawia opinie Polaków i ich zachowania finansowe w obszarze płatności bezgotówkowych, postawy wobec banków i pieniędzy oraz analizę tych zachowań w zależności od różnych czynników psychologicznych i cech demograficznych. W raporcie zaprezentowano również konstrukcję oraz bazową wartość wskaźnika mierzącego intensywność korzystania z obrotu bezgotówkowego poprzez pomiar natężenia prowadzenia operacji w różnych obszarach związanych z obrotem bezgotówkowym (Wskaźnik Korzystania z Obrotu Bezgotówkowego - IKOB) oraz wskaźnika mierzącego subiektywne nastawienie Polaków do obrotu bezgotówkowego (Wskaźnik Zaufania do Obrotu Bezgotówkowego - IZOB). Potrzeba wyliczenia wskaźników IKOB i IZOB wynikała z Programu Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego w Polsce na lata 2009 – 2013, przygotowanego przez Koalicję na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności. Plik do pobrania: Postawy Polaków wobec obrotu bezgotówkowego (2009) (pdf, 4,42 MB) Wyniki badań NBP na temat ubankowienia Polaków Materiał opracowany na wniosek Rady ds Systemu Płatniczego (IX. 2009), zawiera porównanie wyników badań nt. ubankowienia Polaków przeprowadzonych przez NBP w marcu 2006 r. (na reprezentatywnej grupie 1026 osób) i w styczniu 2009 r. (na grupie 1000 osób). W obydwu badaniach wykorzystano metodę CAPI (Computer Assisted Personal Interviewing). W materiale przedstawiono: jakie są różnice w przyczynach nieposiadania konta osobistego wśród Polaków, skalę zjawiska tzw. wykluczenia finansowego w krajach UE, odniesienie do wyników badań dotyczących ubankowienia z lat 2006 i 2008, odniesienie do aktualnych statystyk nt. liczby depozytów overnight (źródło : opracowanie EBC, Blue Book, wrzesień 2009). Plik do pobrania: Porównanie wyników badań na temat ubankowienia Polaków przeprowadzonych przez Narodowy Bank Polski w 2006 i 2009 roku (pdf, 377 kB) Materiał Departamentu Systemu Płatniczego z kwietnia 2008 r. zawiera porównanie wybranych parametrów z kilku najważniejszych obszarów systemów płatniczych w przeliczeniu na liczbę mieszkańców w Polsce i krajach Unii Europejskiej za 2006 r., związanych głównie z dostępnością instytucji świadczących usługi płatnicze dla ludności, poziomem „ubankowienia” (mierzonego liczbą rachunków bankowych) oraz wykorzystaniem podstawowych bezgotówkowych instrumentów płatniczych (kart płatniczych, poleceń przelewu, poleceń zapłaty) i elementów infrastruktury płatniczej (bankomatów, terminali POS). Analiza została przedstawiona w oparciu o dane za 2006 r., znajdujące się w Hurtowni Danych Statystycznych (Statistical Data Warehouse) Europejskiego Banku Centralnego pod adresem oraz bardziej aktualne dane z innych źródeł, w szczególności z danych zbieranych przez NBP i publikowanych w kwartalnych opracowaniach. Plik do pobrania: Porównanie wybranych elementów polskiego systemu płatniczego z systemami płatniczymi innych krajów Unii Europejskiej (pdf, 485 kB) Materiał z listopada 2008 r. został opracowany wspólnie przez Departament Systemu Płatniczego NBP i Grupę Roboczą ds. Programu Obrotu Bezgotówkowego przy Koalicji na Rzecz Obrotu Bezgotówkowego i Mikropłatności, działającej przy Związku Banków Polskich. Pierwsza część opracowania ma charakter teoretyczny, przedstawia schematy rozliczenia pieniężnego i poszczególne etapy cyklu rozliczeniowego. W drugiej części, omówiono różnorakie korzyści, wynikające z upowszechnienia obrotu bezgotówkowego, z podziałem na poszczególne sektory gospodarki, grupy odbiorców oraz całe społeczeństwo. Plik do pobrania: Obrót bezgotówkowy (listopad 2008 r.) (pdf, 579 kB) Plik do pobrania: Rynek kart płatniczych w Polsce (sierpień 2003 r.) (PDF) Fundacja Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego ul. Kruczkowskiego 4b 10k.13 00-412 Warszawa Wniosek w trybie ustawy o dostçpie do informacji publicznej i odrçbna Petycja - w jednym piémie — na mocy art. 61 i 63 Konstytucji Preambula Wniosku: przekazujqc na pañstwa rece niniejszq petycje, pragne zwrócié uwage na zagadnienie Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 870) do Zespołu Szkół Specjalnych w Dębicy wpłynęła w dniu 18 października 2019 r. petycja dotycząca dokonania analizy - możliwości wdrożenia w Urzędzie procedur związanych z pełnym zabezpieczeniem potrzeb Interesantów - dot. płatności bezgotówkowych od podmiotu Fundacja Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego ul. Kruczkowskiego 4b lok. 13, 00-412 Szkół Specjalnych w Dębicy zamieszcza skan petycji na swojej stronie internetowej, na podstawie wyrażonej zgody podmiotu petycja zostanie rozpatrzona zgodnie z art. 10 ust. 1 wyżej cyt. ustawy. Wniosek w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej i odrębna Petycja - w jednym piśmie - na mocy art. 61 i 63 Konstytucji RP Informacje podawane w przypadku zbierania danych osobowych od osoby, której dane dotycząZgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 w zw. z art. 6 ust. 1 lit. c Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego I Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE informujemy, że:1. Administratorem danych osobowych jest Zespół Szkół Specjalnych w Dębicy, ul. Matejki 22, 39-200 Dębica., e-mail: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. , zwany dalej Administratorem, który prowadzi operacje przetwarzania danych Kontakt do Inspektora Ochrony Danych Osobowych: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. .3. Dane osobowe są przetwarzane w celu rozpatrywania petycji, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c Rozporządzenia, tj. przetwarzanie danych osobowych jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na Administratorze oraz ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o Dane osobowe nie będą udostępniane innym Dane osobowe nie będą przekazywane do państwa trzeciego. 6. Dane osobowe będą przechowywane nie dłużej, niż jest to niezbędne dla osiągnięcia celu Posiada Pan prawo do:1) dostępu do treści swoich danych ich sprostowania, ograniczenia przetwarzania danych osobowych,2) przenoszenia danych,3) wniesienia skargi do organu nadzorczego ? Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w Dane osobowe nie podlegają zautomatyzowanemu podejmowaniu decyzji oraz nie podlegają Konsekwencją niepodania danych osobowych będzie brak możliwości realizacji celu przetwarzania danych osobowych.FUNDACJA ROZWOJU OBROTU BEZGOTÓWKOWEGO 20 - Kierownik Jednostki Samorzqdu Terytorialnego (dalej JST) - w r zumieniu art. j3ust, 3 Ustawy o samorzqdzie gminnym (Dz.U.2018.994 tj. z dnia 2018.05.24)* - Zarzqd Powiatu - w rozumieniu art. 26 Ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorzqdzie powiatowym (Dz.U.2018.995 tj. z 2018.05.24)*
Podstawowe statutowe cele organizacji Upowszechnienie i promocja obrotu bezgotówkowego wśród obywateli w Polsce. Działania w celu rozbudowy i poszerzania sieci akceptantów elektronicznych instrumentów płatniczych w punktach handlowo-usługowych, urzędach i instytucjach publicznych, itp. Podnoszenie świadomości i wiedzy obywateli na temat mechanizmów obrotu bezgotówkowego, jego bezpieczeństwa i zasad ekonomii, poprzez działania informacyjno-edukacyjne. Promocja innowacji technologicznych wspierających obrót bezgotówkowy. Rada Fundacji Bartosz Ciołkowski Mastercard Przewodniczący Rady Fundacji Jerzy Bańka Związek Banków Polskich Wiceprzewodniczący Rady Fundacji Barbara Borgieł-Cury Rada Wydawców Kart Bankowych Paweł Bułgaryn Ministerstwo Finansów Rafał Gołębiewski Komitet Agentów Rozliczeniowych Zarząd Fundacji Joanna Erdman Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Fundacji Polska Bezgotówkowa Swoją karierę bankową rozpoczęła w Grupie Pekao SA. Od 2000 r. związana z mBankiem, ostatnio w funkcji dyrektorki ds. projektów strategicznych w bankowości detalicznej. Od początku działania Fundacji Polska Bezgotówkowa wspierała ją strategicznie jako członek Rady Fundacji. Doradzała również w European Payment Advisory Commitee oraz w Visa Client Council. Poza mBankiem, współtworzyła takie marki jak MultiBank, Orange Finanse, BLIK, mojeID. Od czerwca 2018 r. do chwili obecnej pełniła również funkcję Przewodniczącej Rady Wydawców Kart Bankowych przy Związku Banków Polskich. Joanna Erdman jest absolwentką Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego oraz studiów podyplomowych w Szkole Głównej Handlowej na kierunku ‘’Przywództwo w innowacjach’’. Posiada tytuł Master of Business Administration (MBA) Polsko-Amerykańskiego Centrum Zarządzania oraz University of Maryland. Jest również laureatką tytułu ‘’Najbardziej wpływowej kobiety w branży płatniczej’’ przyznawanego przez portal Zbigniew Wiśniewski Wiceprezes Zarządu Wiceprezes Fundacji Polska Zarządu, dyrektor pionu odpowiedzialnego za biznes acquiringowy w PolCard i First Data Polska, doradca zarządu MCX Systems, ekspert Fundacji Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego, kierownik działu handlowego w Przedsiębiorstwie Państwowym ORBIS. Członek Komitetu Organizacyjnego i Rady Programowej III, IV, V i VI Międzynarodowego Kongresu Płatności Bezgotówkowych (Cashless Congress). Współpomysłodawca i współtwórca Komitetu Agentów Rozliczeniowych. Absolwent wydziału Handlu Zagranicznego SGPiS w Warszawie (obecnie SGH). Współtwórca polskiego rynku płatności bezgotówkowych, niezależny ekspert – autor wielu analiz rynkowych. Odznaczony honorową odznaką Związku Banków Polskich. Fundacja Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego 1052 obserwujących 3 mies. Zgłoś tę publikację Dziś mamy przyjemność ogłosić laureatów tegorocznej edycji eDukaty W dniu 12 listopada w „Rzeczpospolitej" ukazał się artykuł Marka Kowalskiego na temat polskiej karty płatniczej. Postanowiłem się pochylić nad głoszonymi tezami – niestety, w dużej mierze dość kontrowersyjnymi, biorąc pod uwagę początkowy etap analitycznych rozważań o bilansie kosztów i korzyści. Od kilku lat zarządzając Fundacją Rozwoju Obrotu Gotówkowego (FROB), przekonałem się, że do nowych wyzwań należy podchodzić rozważnie. Nie wiem, jaki cel przyświeca panu Markowi Kowalskiemu, bezkrytycznie chwalącemu plany wdrożenia polskiej karty płatniczej. FROB przygląda się polskiemu rynkowi z zainteresowaniem, szukając korzystnych rozwiązań dla akceptantów. Niestety, dotychczas nie znaleźliśmy wyraźnych dowodów na jakiekolwiek korzyści wynikające z uruchomienia nowego systemu zwanego polskim (warto podkreślić, że inicjatywą najbardziej zainteresowane są banki zagraniczne!). Koszty i jeszcze raz koszty Odnosząc się do czterech obszarów omówionych w artykule, chciałbym spokojnie przeanalizować postawione w artykule tezy. Niższe koszty obsługi kart krajowych – nikt nie wie, ile może kosztować uruchomienie polskiego systemu kartowego ani kto poniesie ten koszt. Należy pamiętać, że technologie obecnie wykorzystywane przy wydawnictwie i akceptacji międzynarodowych kart płatniczych są własnością organizacji międzynarodowych, które tworzyły je i udoskonalały przez dziesiątki lat. Zbudowanie nowych rozwiązań, pomijających dokonania dotychczasowych graczy, może być bardzo kosztowne. Czy będzie? Nie wiemy. Tym bardziej nie deklarujmy już dziś oszczędności. A nawet jeśli się pojawią, trudno uwierzyć, że zostaną przekazane akceptantom lub okazicielom kart. Sam autor artykułu stwierdza, że banki zainteresowały się kartą krajową w następstwie utraty części przychodów po obniżce interchange. Dlaczego banki, w znakomitej większości będące w rękach zachodniego kapitału, miałyby rezygnować z poprawy swojego wyniku. Tezy o polskiej karcie w tym kontekście brzmią cokolwiek groteskowo, zważywszy, że mieliby ją tworzyć zagraniczni bankowcy. Swoboda działania Niezależność – nieco dziwnie brzmi argument o konieczności uruchomienia lokalnego systemu, aby uniknąć losu Rosji ukaranej za aneksję Krymu. Mam świadomość, że cel uświęca środki, ale wstyd mi za autora, który musi sięgać po takie argumenty. Generalnie mam wrażenie, że dla akceptantów bezgotówkowych instrumentów nie ma większego znaczenia, kto im narzuca niekorzystne warunki – międzynarodowa organizacja czy lokalne porozumienie międzybankowe. W obu przypadkach będą musieli się podporządkować przyjętym zasadom. I w tym momencie kończy się niezależność. A kto będzie podejmował decyzje w imieniu zagranicznych banków? Usługi dodatkowe Wartość dodana – bardzo istotny obszar, wszyscy dziś zwracają uwagę na możliwość oferowania dodatkowych usług (czyli zarabiania na nich), np. płatności w bankomatach, doładowania telefonów w terminalach płatniczych. Ale te usługi nie mają nic wspólnego z krajowym lub międzynarodowym systemem płatności. Po prostu kreatywni twórcy produktów wdrażają je na dostępnych urządzeniach. Więcej do powiedzenia mają właściciele tych urządzeń – i nadal będą mieli, niezależnie od tego, czy uruchomimy czy też nie krajowy system płatności. Bardzo dobrze to widać na przykładzie podanym przez pana Kowalskiego: portugalskie bankomaty będą świadczyły wymienione usługi niezależnie od kondycji portugalskiego krajowego systemu. Bezpieczeństwo – krajowy system (przynajmniej na początku) nie będzie w stanie wygenerować odpowiednio dużych wolumenów kart, żeby zainteresować przestępców kartowych. Jednak moim zdaniem przestępców przyciągają nie tylko wolumeny, ale przede wszystkim zabezpieczenia. Ciężko mi uwierzyć, że nowy system, który przy okazji ma być tani (przecież ma przynieść oszczędności dla banków), będzie bezpieczniejszy od rozwiązań udoskonalanych od dziesięcioleci. Obawiam się, że ryzyko przestępstw popełnianych krajowymi kartami przerzucone zostanie na akceptantów. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Pamiętajmy też, że oszustwa polegające na kopiowaniu kart praktycznie zniknęły wraz z masowym pojawieniem się technologii EMV. Dziś przestępcy zarabiają na czymś innym. A w tym obszarze krajowa karta płatnicza nie będzie chroniona bardziej niż karty organizacji międzynarodowych. Autor odnosi się też do ryzyka wycieku wrażliwych danych – nie wiem, skąd przekonanie, że taki wyciek jest możliwy w przypadku międzynarodowych organizacji, a nie jest możliwy w przypadku międzynarodowych banków zarządzających bazą klientów krajowej karty. Fundacja Rozwoju Obrotu Bezgotówkowego chciałaby się włączyć merytorycznie w dyskusję nad potrzebą tworzenia krajowej karty. Zbieramy rzeczowe argumenty za i przeciw. Rozpoczynamy badanie opinii na temat nowych rozwiązań wśród polskich akceptantów. Nie chcemy stawiać dziś tez ani wspierających polską kartę, ani ją zwalczających. Uważamy, że na to jest za wcześnie. Oczekujemy tego samego od innych – dlatego z dużym zainteresowaniem będziemy śledzili ukazujące się teksty – i w przypadku braku obiektywizmu – tak jak w przypadku artykułu pana Kowalskiego – będziemy przedstawiać nasz punkt widzenia. Jakie rozwiązanie najlepsze Nie uważamy, żeby krajowy system kartowy był lekiem na wszelkie zło. Gdyby tak było, rozwiązania takie nie znikałyby w jednych krajach, doskonale rozwijając się w innych. Każdy kraj ma swoje potrzeby i do nich powinny być dostosowane rozwiązania. Czy Polska potrzebuje krajowej karty, życie pokaże. Ale nie przesądzajmy już dziś, że jest to najlepsze rozwiązanie dla wszystkich. Z dotychczasowych głosów mogliśmy się przekonać, że być może byłoby ono dobre dla banków, a na pewno dla dostawców, którzy zarobią przy jego tworzeniu niezależnie od sensu ekonomicznego. A przecież bezpośrednio zainteresowanych podmiotów jest znacznie więcej. Fundacja zawsze się będzie sprzeciwiać tworzeniu produktów, których koszt może obciążyć akceptantów. A żaden z dotychczasowych głosów nie wskazywał, że nowe rozwiązanie ma być dla akceptantów tańsze. Dlatego zbierajmy argumenty, analizujmy dobre i słabe strony, wspólnie podejmujmy decyzje, co jest dobre dla rynku płatności bezgotówkowych. Jeżeli głos akceptantów będzie słuchany, możemy zapewnić, że akceptanci zawsze poprą racjonalne pomysły. kf3kVD2. 107 199 205 161 310 472 152 209 274fundacja rozwoju obrotu bezgotówkowego opinie
